czuje ,że sie oddalasz ode mnie. Że nie potrzebujesz tego co kiedyś co było cząstką Ciebie, na co czekałaś, z czego się cieszyłaś. Nie wolno zmuszac nikogo do niczego i ja tego nie chce robić . Poprostu pozwole Ci cieszyć się swoim zyciem tam z tamtymi osobami ,które są dla Ciebie ważne. Ja mam tu siebie i swoje troski. A Ty masz w Twoim mieście rodzinnym, przyjaciół, chłopaka ? .

Widzisz nawet już nie wiem o tych najwazniejszych spraw, przy każdym pytaniu o Ciebie, mogłabym postawić znak zapytania. Bo to sa moje domysły, z wpisów, z opisów, ze wszystkiego , z czego mogę sie domyslać co u Ciebie się dzieję.

To takie upokarzające skakać na paluszkach i krzyczec' halo tu jestem, pamiętasz jeszcze mnie ? . To ja , mamy tyle wspólnych chwil, i obiecałyśmy sobie kontakt... '

To chyba na tyle bo już nie wiem co napisać. . . Tak duzo jest do powiedzenia, a tak mało w tym momencie ze mnie wychodzi.  Poprostu spełniaj się w swoim życiu, szanuj doceniaj i nigdy nie zapominaj o Twoich tamtejszych przyjaciołach. Szcześcia i wytrwałosci z Nim... ? .

Pozdrawiam Karolina Domaszk