?

Przygnebiona.?!

Osadzasz ze nie bylam fer.

A robilam wszystko z calych sil.

Wolalam zostac w domu niz pojsc do szkoly.

Tylko dla tego, ze

wiedzialam ze posiedzymy razem.

Z innymi wychodzilas, ze mna nie.

Siedzisz w domu zamknieta jak w 4 scianach.

A obwiniasz mnie.

Malo czasu spedzalam lecz chociaz przychodzilam,

na chwile. Lecz zamiast siedziec ciagle w domu,

na dworek tez chcialam wyjsc.

Duzo razy nasluchalam sie niemilych slow.

Lecz olalam to bo wazna bylas ty, a nie on.

Strasznie zranilas mnie o tym wiedz.

Obwiniajac mnie ze to bylo od tak.

A to wcale nie bylo tak.

Niewiem.. nie umiesz docenic, utrzymac.?

Wiesz ze nie chce tak.

Daje Ci spoloj na cale zycie twe,

nie bede sie wtracac juz wiecej w nie.

Widocznie nie jestem odpowiednia,

bys mogla zaufac mi.

Pomocy ode mnie nie chcesz,

a nie moge nic zrobic z tym.

Bardzo zalezy mi, ale co z tego.?!

I tak to juz chyba koniec tego wszystkiego.

(to nie jest wiersz, ani rymowanka, choc czasem sie rymnelo)

(to jest poprostu prawda)