#24. oui!

Czasem można zabić się własną bronią, bronią którą połowicznie chciało się użyć w obronie swojej samotności, a w efekcie pozyskało się "tylko samotność"..

To takie smutne, żałosne, to typowa łatka, która jest mi przypisana pt. Rozczarowanie.

Lavi, Lavi, Lavi ręcę opadają -powiedziałbyś gdybym Cię teraz przytuliła z wyrazem wyżutu za te wszystkie czasy lęku i zła w naszym swiecie.

Ile to ja światów już tworzyłam z ludźmi.

Tak różnymi, tak pięknymi, brzydkimi, tak podobnymi do mnie i tak ode mnie różnymi.

Wszyscy oni po pewnym czasie znikali jednak.

Nie wiem może tworzyli nowe, odmienne, może w ich nowych światch była choć część tego co chciałam ja im dać, przekazać w tym naszym, pierwotnym kosmosie.

Wiem, że to co moge komuś dać to tylko niewerbalne wsparcie, to tylko gest może międzylinearne, podświadomie chemiczne iskrzenie na lini ja i ty, ja i ktokolwiek.

Z pewnością tak jest, z pewnością też powinnam się teraz cieszyć bo idzie oto nowy 2011 rok. Nie chcę mówić, że się nie cieszę, że to nie dla mnie czy typowe "a mam to wszystko w dupie".. chce tylko być lepszym człowiekiem.

Jedyne czego chce to być lepszym człowiekiem, bo wiem że tylko w ten sposób moge zatrzymać ludzi na dłużej.

Chciałam jeszcze coś powiedzieć.