Ani trochę dłużej.asd

Ubrałem się we wstyd i wyszedłem zbierać wrażenia

do woreczka z pełnym asortymentem dokładałem kolejne diamenty

przewracałem się o zwłoki takich jak ja, tym którym nie wyszło,

twarze mieli spokojne a miny łagodne,  

zakrwawione ubrania, tam gdzie powinno być serce. Przyszłość

nie jest oczywista, co więcej, w ogóle nie wiadomo czy jest, więc szybko

łap motyle i wracaj na ich skrzydłach wróżko, tu Twoje miejsce, 

miejsce krzyczy rozpaczą pustki, kanapa płacze czarnymi łzami, strugą płynącymi

na poduszki. Już wpół do wszystkich godzin minęło, minęło każde pietnaście po i za piętnaście. 

Za chwile minęło, zaraz minęło, niedługo odeszło, a Ty dalej wracasz przez zamiecie śnieżne. 

Na włosach, głowie, nosie i wargach przyniesiesz mi śnieg, chociaż wiesz, że

zimno mi szkodzi, lecz sobie to zrobić chcę.  

I to jest błąd.

Bo popełniłem wiele błędów. 

Bo żałuję każdego błędu. 

Bo pod moją bluzą płynie 5 litrów krwi, 

które mogę Ci oddać teraz, tylko podaj nóż. 

Potnę nam wieczór w małe zielone listki, chyba, że wybierasz krew.