Dodano: 25 MAJA 2008
Zegnam się, niewiem czy na zawsze.
Uciekam, niewiem gdzie przybede.
Sięgam pamięcią bardzo daleko,
dostrzegam jak wszystko sie zmienilo,
Nie ma tego za czym serce tęskniło,
Ktos kilka łez uroni,
ale od przezniaczenia mnie nie uchroni.
Odjeżdzając wpatrzona w szybę,
całe życie przed oczami przemyka,
Po cienkiej linie chodzilam,
nigdy jednak calkowicie nie zwatpiłam,
A gdy wszystko zamilknie,
bedę mogla znwou zatesknic
za tym z czego zrezygnowałam
nigdy jednak nie zapomniałam...
koniec .
koniec .
Pan Bóg powiuedział,
zabiram sie do ciebie,
On juz wiedział,
ze nie mam juz tutaj co robic..
ze tam bede bardziej potrzebna,
pójdę tą drogą i juz nie zawróce..
tam bedzie lepiej...
bez cierpienia duszy,
tam kochają mnie bardziejj..
niż tutaj na ziemi..
Bo tutaj nic sie juz nie zmieni,
za miesiąc, rok bede w tym samym mniejscu,
w tym samym punkcie,
To wszystko szczęscia mi nie daje..
bo szczescie złydnym sie staje,
jest tak dalekie ze nieosiągalne..
a pustka wciąz sie pojawia,
swoje żniwa zbiera,
w moim sercu, w mojej duszy,
nikt moich łez nie osuszy,
nie da mi nadziei..
bo każdy nadzieję odbiera..
nim zdąży ją podarować...
zabiram sie do ciebie,
On juz wiedział,
ze nie mam juz tutaj co robic..
ze tam bede bardziej potrzebna,
pójdę tą drogą i juz nie zawróce..
tam bedzie lepiej...
bez cierpienia duszy,
tam kochają mnie bardziejj..
niż tutaj na ziemi..
Bo tutaj nic sie juz nie zmieni,
za miesiąc, rok bede w tym samym mniejscu,
w tym samym punkcie,
To wszystko szczęscia mi nie daje..
bo szczescie złydnym sie staje,
jest tak dalekie ze nieosiągalne..
a pustka wciąz sie pojawia,
swoje żniwa zbiera,
w moim sercu, w mojej duszy,
nikt moich łez nie osuszy,
nie da mi nadziei..
bo każdy nadzieję odbiera..
nim zdąży ją podarować...
Zegnam się, niewiem czy na zawsze.
Uciekam, niewiem gdzie przybede.
Sięgam pamięcią bardzo daleko,
dostrzegam jak wszystko sie zmienilo,
Nie ma tego za czym serce tęskniło,
Ktos kilka łez uroni,
ale od przezniaczenia mnie nie uchroni.
Odjeżdzając wpatrzona w szybę,
całe życie przed oczami przemyka,
Po cienkiej linie chodzilam,
nigdy jednak calkowicie nie zwatpiłam,
A gdy wszystko zamilknie,
bedę mogla znwou zatesknic
za tym z czego zrezygnowałam
nigdy jednak nie zapomniałam...
Nie oglądam się za siebie,
odchądząc wiem że robie dobrze.
Czasami trzeba upaść,
by odrodzić się na nowo.
Za pózno juz by przeszłość odwrócić,
za pózno by znowu zawrócić,
trzeba zapłakać, za tym co łatwo sie kończy,
znalezc sens istnienia na nowo.
Płaczem swoją duszę oczyscić,
pożegnać sie ze wszystkimi wspomnieniami,
nie ma juz nic, nie ma nas,
czas skończyc tę walkę z wiatrakami...
odchądząc wiem że robie dobrze.
Czasami trzeba upaść,
by odrodzić się na nowo.
Za pózno juz by przeszłość odwrócić,
za pózno by znowu zawrócić,
trzeba zapłakać, za tym co łatwo sie kończy,
znalezc sens istnienia na nowo.
Płaczem swoją duszę oczyscić,
pożegnać sie ze wszystkimi wspomnieniami,
nie ma juz nic, nie ma nas,
czas skończyc tę walkę z wiatrakami...
