Tak wiem, podczas ostatniej notki przegiołem... Jak ktos tego nie słucha, to mu nie jest potrzebny komplet tekstów. Acz mam sentyment do tej płyty . To jest osobna kategoria notkowa, a sam cos od siebie napisze wkródce , obiecuje .
Następna(debiutancka pod ta nazwą) płyta, (zespól i tytuł na foto) bedzie tylko pokródce bo moim zdaniem tylko jeden tekst sie nadaje do publikacji szerszej i ma coś w sobie, ponieważ to bardziej wiersz niż tekst... Autorem jest Bohdan Loebl. Płyta z roku 1969 .
Powiedzielismy już wszystko
Powiedzieliśmy już wszystko, odegraliśmy już wszystko
I już nic nam nie zdarzy się nowego, każdy dzień i każdy wieczór taki sam
Znamy wszystkie swoje gesty, znamy wszystkie swoje słowa- śmiech i płacz,
Jest już tylko powtórzeniem, jest tylko odegraniem scen z przed lat
W czterech ścianach zapomniani, dobywamy miecza krzyku, lecz nasz krzyk
O wyziębłe bije ściany, jak ze strachu oszalały ptak, uwięziony ptak..
Przez piwnice długiej nocy, po omacku wędrujemy tam gdzie świt.
I staramy się ulepić, z wyuczonych gestów miłość i jej wstyd
Znamy wszystkie swoje słowa, znamy ręce swoje twarze, Ty i Ja...
Nie umiemy w nich zabłądzić, w nich zatracić się, choć noc trwa...
Rozpalamy wielki ogień wymawiamy wielkie słowa, lecz, ich dźwięk
W wyziębionych głuchnie ścianach, jak wrzucony w rzekę kamień, utopiony dzwon
Odegraliśmy już wszystko, powiedzieliśmy już wszystko, Ty i Ja
Resztę dopowiedzą drzewa, resztę łez wypłacze za nas deszcz i wiatr...