Mimo wszystko Samotni...

Kolejna porcja melancholijnych tekstów w moim guście, tym razem ze stajni K. Klenczona . W nawiasach mój komentarz .


KAMIENNE NIEBO

(zacytowane dla nikogo i bez większego celu,
acz odzwierciedla doskonale schyłkowość, nowego świata)

Przez te mury nie słychać śpiewu ptaków.
Przez to okno widać tylko skrawek nieba,
A tą bramą częściej się wchodzi, niż wychodzi.

Nie wracam tam, nie wracam myślą
do swoich stron, gdzie pożegnałem
przyjaciół krąg,

Nie wracam tam, bo kiedy w oczy
im spojrzę znów - nie znajdę w sercach
tam serdecznych słów.

Niejeden przecież stracę rok,
Wciąż płacąc za fałszywy krok.
Kamienne niebo zamiast gwiazd
Nie odda mi zgubionych szans.
...


CZYJAŚ DZIEWCZYNA

(tekst zadedykowany Pięknej Dziewczynie,
którą czasem spotykam w tramwaju -
zawsze sama, niezauważona, z pusta melancholia w pięknych oczach)

Słońce na dachu, pośród gołębi
dzień się pochylił, trochę już senny
tylko w tym oknie, włosy upina
Czyjaś dziewczyna ...czyjaś dziewczyna

Może nie czeka już na nikogo?
Tylko rozdaje niebo obłokom.,
Tak jakby chciała, wieczór zatrzymać
Czyjaś dziewczyna ... czyjaś dziewczyna ...

Stanę, zawołam... może usłyszy?
Im dalej jestem tym będę bliższy
Wieczór przy świecach, czyja to wina?
Czyjaś dziewczyna ... czyjaś dziewczyna ...

&a gdy odejdzie nic się nie zmieni.
Jesień nie przyda smutku jesieni.
Bo przecież łatwiej, się zapomina,
kiedy odchodzi Czyjaś dziewczyna.
...

THE END

To spoglądanie na siebie na wzajem jest takie ulotne ... przerwane zawsze odmiennością stacji docelowych. To jest sfera mojej osobowości, która jest poza moja kontrolą , ale kocham ją w sobie bez reszty... i wtedy odlatuje w mój Nowy Horyzont- tam, gdzie zawsze jest późna jesień...