Stan swobody ducha.Gra o najmniejszą cząstkę samego siebie.

Idealizacja swiata poprzez stymulanty.Nieustanna utopia sięgająca granice melancholijnego spostrzegania świata.

Dawniej melancholią zwykło nazywać stan lekkiego przygnębienia i smutku. Dziś można uznać to za styl życia.

Ktoś kiedyś powiedział, że ludzkie isnienie nie może opierać sie tylko na pierdzeniu w stołek i egzystencji w dobrobycie. Częscią zycia jest również przeżywanie rozczarowań, boleści i smutku. Bycie optymistą nie znaczy bujać w obłokach tak jak bycie pesymistą nie znaczy być realistą.

Wszystko jest takie zagmatwane.

Ale nic nie zabrania marzyć.

So you think you can tell

Heaven from Hell,

Blue skies from pain.

Can you tell a green field

From a cold steel rail?

A smile from a veil?

Do you think you can tell?

<3