.

Myślałam, że przez te trzy dni udało mi się troche poprawić moją sytuacje ale nie.

Nadal jestem w psychicznej rozsypce, nie mam na to wszystko siły.

I ciągle musze słuchać o tym, że 'te pierdolone koty wyjadą stąd na wiosne'.

A Simba jest chory ale nikogo to nie obchodzi dopóki nie będzie 'za późno' lub 'o mały włos a byłoby zapóźno'.

Weź tu człowieku sie zbierz do kupy....

Chcę styczeń. Chcę  pietnastego stycznia łamane przez szesnastego z naciskiem na pietnastego.

Chce już zobaczyć te bliskie twarze i je wyściskać.

Jedyny przyjazny świat to ten po zamknięciu oczu.

I ten posklejany z wspomnień, pięknych wspomnień gdy było się małym gówniarzem, chodziło po drzewach, tłukło kolana i bawiło się lalkami w klatce schodowej podczas burzy.

Ostatnimi czasy lubie wracać do wspomnień.

Lubię się w nich zatracać.