+dodaj do obserwowanych
Wszystko jest takie samo. Nic nie jest wyjątkowe. Wszystko stoi w miejscu. Nic się nie zmienia. To my się
poruszamy. My się zmieniamy. My płyniemy. Oddalamy się od czegoś, przybliżając jednocześnie do
kolejnego. Zmienia się perspektywa - coś co mijaliśmy wczoraj, teraz jest już za nami. Już nie patrzymy na
to w ten sam sposób. Wczoraj, by to zobaczyć, patrzyliśmy na wprost. Dziś musimy się odwrócić. Czemu?
Bo dziś jesteśmy już w innym miejscu.
Kiedy coś było teraźniejszością, nie było sensu się nad tym zastanawiać. Po prostu trwało. Kiedy jednak to
zamienia się w przeszłość - wtedy zaczynamy myśleć. Widzieć. Rozumieć. Doceniać. Tęsknić. Żałować.
Żałować, że nie poświęciliśmy się chwili. Że nie oddaliśmy się wyjątkowemu momentowi. Tak już jest.
Wszystko ma ten sam kolor. Ale to co widzimy zależy od okoliczności. Od miejsca, w którym się znajdujemy.
To jak widzimy zależy od nas. Od tego jak patrzymy. Szkoda tylko, że bywamy ślepi.