Spróbuj, zgaś światło i usiądź w pokoju, 
Popatrz przez okno, chwila spokoju, 
Ona koło Ciebie, czy to wiatr puka do okien?, 
Ona nie przyjdzie, kropla deszczu na równi z tym wyrokiem, 
Przesuń się, jeszcze bliżej do szyby, 
Zobaczysz tam wiele, gdzie nic nie jest na niby, 
Nadchodzi taki czas, wiesz coś się kończy, zaczyna, 
Właśnie przeżywasz ją, to właśnie ta chwila, 
Stojąc obok niej, uśmiechnięta mina, 
Nęka przed oczami w nocy, piękna dziewczyna, 
Podejść nie możesz, pamiętaj może tak się zdarzyć, 
Że łzy suną niczym płozy po smutnej mej twarzy, 
Klękasz, rzucasz wszystko-asceta, 
Wraz z końcem snu odeszła ukochana kobieta, 
To gorączka młodego człowieka, 
Nigdy nie wiadomo czy to start jest czy meta, 
Popatrz gdzie obecnie się znajdujesz, 
Jak z tym wszystkim dookoła się czujesz, 
Naprawdę boli, czy nad sobą się litujesz, 
Do czego dążysz, co naprawdę oczekujesz?, 
Piękne chwile, zostały w mojej głowie, 
Co teraz robić? wiem nikt mi nie powie, 
Aby nie zapomnieć, napisane memoria, 
Koniec...bo to przykra historia, 
Widzę, gdzie obecnie się znajduje, 
Źle z tym wszystkim dookoła się czuje, 
Naprawdę boli nad sobą się nie lituje,  
Do Ciebie dążę, tylko Ciebie oczekuje!