Obojętne. Tak czy siak, nieważne

Nie podoba mi się ta sytuacja.

***

Od jutra znowu w Myśliborzu. Super.

***

Trudno mi się połapać o co tu chodzi. O szczególnie o co chodzi mnie samej.

Nie mogę uporządkować swoich odczuć w rubrykach 'pozytywnie' i 'negatywnie'.

Nie wiem co robię dobrze, a co źle. Działam pod wpływem impulsu.

Są momenty kiedy uśmiech schodzi mi z twarzy i mam ochotę usiąść i płakać.

A dlaczego, to nie wiem. To chyba pojedyncze słowa, zachowania, sytuacje, które się kumulują.

Chciałabym móc z kimś pogadać o wszystkim. Nie chamując, nie cenzurując swoich wypowiedzi w żaden sposób.

Niestety, muszę przyznać, że takiej osoby nie ma w moim zasięgu.

Takiej, przy której nie bałabym się powiedzieć o wszystkim co czuję, myślę.

Nie wiem co się stało, ale kiedyś byli tacy ludzie wokół mnie.

Albo to ja się zmieniłam. Możliwe.

Zgubiłam swoją szczerość? Może ufność?

Może byłam naiwna?

Cholera jedna wie.

***

Coraz częsciej kiedy z kimś rozmawiam, myślami jestem zupełnie gdzie indziej.

Nic nie może mnie pochłonąć w 100%.

Jestem rozkojarzona, nieobecna.

Nie umiem skupić pełnej uwagi na osobie, z którą przebywam,

a jednocześnie nie umiem i nie chcę być sama.

Nie jestem w stanie określić, co przywołałoby mnie do tzw. życia, co postawiłoby mnie do pionu.

I wcale nie jestem jakoś specjalnie przybita jeżeli chodzi o humor.

Po prostu jestem pogrążona w najróżniejszych myślach.

I wszystko dookoła przywołuje wspomnienia.

***

Przepraszam za to co mogło urazić, a na pewno pozostawiło jakieś negatywne odczucie.

Nie chciałam. Tzn. chciałam, ale to kwestia impulsu.

No i nie umiem przepraszać, ale od zawsze tak miałam.

***

Kiedyś będę musiała to wszystko z siebie wyrzucić, wiem.

Jak znajdę kogoś, komu zaufam w zupełnej zupełności.

Albo przestanę się bać.

Żałosny Koniec :)

***

Shouldn't have let you conquer me completely,
now I can't let go of this dream.