Modlę się do Ciebie.

   Athelstan i Ragnar. Ragnar, człowiek pragnący czerpać z życia jak najwięcej, Athelstan, rozsądny katolik, opierający swoje życie na swoich przekonaniach, Bogu. Athelstan nie jest głupi, jest bardzo mądry, bo widzi też to co inne, potrafi dostrzegać wady nawet swoje, czy też Boga, który ma nie mnieć wad. 

 Jestem Ragnarem, pragnę. Moje ciało trzyma mnie w ryzach, tylko chwilowo, kwestią czasu jest to kiedy wskoczę na inny poziom, wyższy. Psychika blokuje mnie, to ona trzyma mnie w ryzach, moje myślenie jest już odpowiednie, czas przekonać ciało, że trzeba wskoczyć na inny poziom, poza psychiką, poza ograniczeniami, czeka mnie świat, cały, mój, idealny. Wdech, powietrze dochodzi do moich płuc, życiodajny oddech, olśniewa mnie, rozciąga granice. Granice przestają istnieć, liczy się myślenie, myślenie jest bramą, drogą, ku wolności, wolności pragną wszyscy, nie tylko ja, sami wyznaczamy jej granice, sami wyznaczamy porządek. 

Chciałbym być kroplą. Życiodajnej wody, wody która wyznacza nowy początek, wyznacza też koniec, jest esencją życia, śmierci. 

 Potrzebuję też pomocy, olśnienia, które jeszcze bardziej pchnęło by moje myśli, poszerzyło granicę, dasz mi je jedynie Ty, do Ciebie się modlę, Ty jesteś początkiem i końcem. Właśnie o to się modlę, nie chce zejść na manowce, chcę kroczyć dumnie moją drogą, przekonaniami, które potwierdzają moją siłę, każdy kto się poddaje jest przegrany, gdzie kolwiek by nie dotarł. Przegrywa, skraca granice, cofa się, ja chcę iść do przodu. 

 Chcesz być szczęśliwy? Szukaj natchnienia, ja znalazłem, oddychaj pełną piersią ale nie zapominaj, że nie jesteś sam, nie blokuj innych, też chcą być szczęśliwi. Być może się mylę, dla kogoś innego szczęście może być czymś innym, nie jestem idealny. Dla mnie szczęście to wiedza, wiedza która jest mi bliska, jest dla mnie ważna, a dla Ciebie co jest szczęściem? 

cya