Mam dobry humor, ale ktoś prosił o smutną notkę więc...

Czy nikt z was nie zastanawiał się kiedyś na swoim życiem? Nie na życiu kolegi, znajomego czy przyjaciółki, tyko nas swoim. Każdy z nas przeżył histoię, którą nosi głęboko w sercu. Z głowy starał się ją wyrzucić i może nawet to mu się udało, ale z serca nie można czegoś wyrzucić czy wymazać, bo serce nie zapomina. Nie mamy w życiu źle a przynajmniej ja. Może nie jest idealne, no ale chyba idealnego to nikt nie ma. Mam swój kąt, przyjaciół, rodzine, chłopaka. Mam ludzi na których mogę liczyć. Wiem, że mam przy sobie osoby z którymi mogę się śmiać, ale i z nimi płakać. Waże jest to, żeby takie osoby doceniać, bo nie wszyscy mają taki skarb jak przyjaciół. Wracając do sedna sprawy.. Rozejrzyjmy się czasem i podziękujmy Bogu za to co mamy. Nie marudźmy, że nie mamy się w co ubrać. Na świecie jest mnóstwo ludzi, którzy nie mają co jeść, są sierotami a my często niemamy szacunku do naszych rodziców. Najpierw pomyślmy a potem cos mówmy, ba potem możemy żałować słów i czynów, tylko że czasami może być za późno...

Szanujmy to, co mamy..