Unieś się w przestworza
Ręką dotknąć nieba
-Ale do tego to chyba skrzydeł potreba!
Ludzie zawsze marzeń nas pozbawiają
Bo sami zbyt mało wyobraźni mają
Szydzą z Ciebie bo myśli twe inne
Choć takie proste, choć takie dziecinne
I zamykasz się w sobie, przed nimi uciekasz
O niczym nie myślisz, za niczym nie czekasz
chcesz uciec najdalej od wszystkich twych wrogów
i zostać niewinnym, fruwać wśród przestworzy. . .
.
.
.
.
.
.
.
.
Życie jeszcze nie raz Cie zaskoczy, ale nie miej złudzeń. . . to napewno będzie coś złego. . .