znowu w życiu mi nie wyszło..

Miałam straszną wene na ten wpis, układałam go w głowie od rana co do słowa i? 
i z chwilą kiedy otworzyłam fotobloga wszystko uciekło .. 

Siedzę właśnie w pracy, rozglądam się dookoła i co widzę? 
smutnych ludzi. Na prawdę czuć tutaj problemy, depresje,brak sensu w życiu.. 
Jedynie co słychać radosnego to śmiech dzieci bawiących się kolorową kolejką.
To niestety też nie trwa długo, bo zaraz mama, babcia ze złością w głosie krzyknie srogie "idziemy!" 
I tu znów nasuwa się pytanie: do czego ten świat zmierza? 
Skoro ludzie nie potrafią być dla siebie serdeczni i radośni, skoro są tak przytłoczeni i znerwicowani 
to co takiego będzie za pare lat? Do jakiego stanu się doprowadzimy ? Czy śwat rozpoczął już autodestrukcję? 
Przeraża mnie to wszystko.