Czasem coś się kończy.

Jak ja chciałbym wrócić do tego namiotu. Pomimo tego że namiot w słoneczną pogodę, robi się niemiłosiernie gorący a w czasie deszczu wilgoć bije od ziemi by na starość odbić się tępawym bólem w kosciach. Wakacje pod namiotem są wspaniałe. To tam można było posiedzieć w deszczową pogodę, otwierając przednią sciane i patrzeć jak woda sobie pada. Tam też, po ciężkim dniu można było wejść, legnąć na materac i zasnąć snem zmęczonego człowieka. 

Ostatnio naszła mnie refleksja, odnośnie wspomnień i osób z nimi zwiazanych. Chcąc powrócić do nich, można się mocno zawieść. Czas nie czeka na nas w danym miejscu, tylko po to żeby moc wznowić działanie jeśli będziemy chcieli doń wrócić. Ludzie się zmieniają, wszystko się zmienia. Czas jest bezlitosny, pedzi i nie ma zamiaru się zatrzymywać. 

Dlatego chciałem Ci podziękować Arturze za słowa twojej piosenki: "...to co minęło nigdy już nie wróci..."

W końcu je zrozumiałem.