Rachel ,ciag dalszy .

Hej . Chcieliście dalszy ciąg opowieści o Rachel, nie ma sprawy coś napisałam, coś jest . W takim razie kończę z tym pierwszym ,mam nadzieję że wam się spodoba :)

Następnego dnia wstając rano Rachel obudziła się z uśmiechem na twarzy . W nocy przez głowę przewijał jej się obraz Gregor . Tak ,teraz była na sto procent pewna swojego zadużenia w chłopaku. Wzięła szybki poranny prysznic, włosy wysusztła i wyprowstowała ,co rzadko jej się zdarzało ,wyglądała...inczej. Założyła na siebie czarny t-shirt oraz granatowe krótkie spodenki. Natomiast na twarz nałożyła podkład i delikatne cienie, naturalne praktycznie nie widoczne. Z uśmiechem zeszła na dół,wiedząc że jest już nieco spoźniona ,schowała drugie śniadanie do torby i udała się do pokoju swojej mamy.

-Rachel.. nie poznałam Cię ,wyglądasz...tak inaczej, zrobiłaś coś z włosami ?

Zapytała mama w osłupieniu na jej dzisiejszy wygląd. Na co dziewczyna westchnęła ,przewracając oczami teatralnie .

-Maaamo , tylko je wyprostowałam .

Wzruszyła ramionami i dała buziaka rodzicielce ,udając się do wyjścia.

-Do zobaczenia córeczko! Krzyknęła mama,lecz dziewczyna nie usłyszała.Tak jak codziennie,założyła kaptur na głowę ,słuchawki w uszy i była gotowa do szkoły. Droga zajęła jej piętnaście minut pieszo .Wchodząc do budybku zerknęła na plan, pierwszy angielski . Na jej twarzy mimowolnie pojawił się uśmiech. Lekcja angielskiego zawsze będzie się jej kojarzyła z pierwszą rozmową z Gregorem . Jej tok rozmyśleń przerwał głośny dzwonek, wzdrygnęła się i udała się do sali. Zasiadła na swoim miejscu, patrząc w drzwi i mając nadzieję że za chwilę pojawi się w nich Gregor . Oczywiście jego nie zobaczyła, tylko jego brata, widząc jaki jest ucieszony, ona wraz z nim się uśmiechała,to było zarażające po prostu.

-No ,hej mała . Zagadał zalotnie Daniel ,na co dziewczyna tylko się zaśmiała cicho pod nosem.

-Cześć Daniel .

-Czy mi się zdaje czy od wczoraj się zmieniłaś ?

-Tylko Ci się wydaje głuptasie. Zaśmiała się, klepiąc go lekko w plecy aby usiadł.

Do sali wparował Gregor, zdyszany,zmęczony po prostu spóźniony .Na jego twarzy widniały krople potu, Rachel uśmiechnęła się szeroko na jego widok, lecz on tego nie odwzajemnił. Nawet na nią nie spojrzał ,od razu przywitał się z kolegami głośnym okrzykiem . Dziewczyna pokręciła ze śmiechem i niedowierzaniem głową i oparła się wygodnie na krześle, słuchajac tego co mówił profesor. Lekcja minęła dosyć szybko, na całe szczęście. Rozgladając się po klasie okazało się że Greogora już nie ma .Zawiesiła torbę na ramieniu i udała się ku drzwiom . Za nimi stał Gregor, oparty o ścianę ,zapatrzony w sufit, taki nieobecny. Rachel tylko zerknęła na niego kątem oka i nie zawracając mu głowy udała się w kierunku wyjścia na plac.

-Rachel ! Usłyszała ciepły donośny głos chłopaka, na co się tylko zatrzymała i czekała na jego krok.

-Hej.Uciekasz przede mną ? Zmrużył brwi patrząc się w jej oczy, natomiast na jego twarzy widniał delikatny lekko widzalny uśmieszek .

-Nie, po prostu Cię nie zauważyłam . Wzruszyła beznamiętnie ramionami, mając minimalnie uniesioną brodę aby móc patrzeć mu prosto w oczy .Chłopak nieco zdezorientowany podrapał się po karku i w końcu przywróciło mu mowę .

-Mhm. Słuchaj ,bo chodzi o to że..

Niestety nie dokończył ,zagłuszył go niemiłosierny głośny jak nigdy dotąd dzwonek. Przewróciła oczami po korytarzu i ponownie wlepiła wzrok w chłopaka.

-Okej, dokończ. Kiwnęła głową.

-Nie..potem, okej ? Położył rękę na jej ramieniu i nachylając się spojrzał jej głęboko w oczy, dziewczyna nie mogąc nic z siebie wydukać tylko kiwnęła głową wyrażając coś w stylu ,jasne nie ma sprawy .Zdjął dłoń z jej ramienia i rozeszli się do swoich klas. W głowie Rachel ,dudniły słowa chłopaka, przemykało jej tysiące myśli .. co on chce powiedzieć . Trzeba poczekać...

Może być ? Polecajcie ,dodawajcie.