PARAGRAF 22

Zwrot paragraf 22 jest określeniem sytuacji , w której człowiek, niezależnie od tego, co zrobi i tak skazany jest na porażkę.

Ta noc była inna od wszystkich pomimo moich powszechnie znanych kłopotów ze snem i siedzenia do wczesnych rannych godzin. Ale dziś wyjątkowo, siedząc i pijąc wystudzoną herbate, rozmyślałem:

Ilu ludzi jest pozbawionych środków do życia tej nocy nawet w moim zamożnym kraju, ile domów jest ruderami, ilu mężów pijanych i żon pobitych, ile dzieci jest dręczonych, wyzyskiwanych lub porzuconych. Ile rodzin głoduje nie mogąc sobie pozwolić na kupno żywności? Ile serc jest złamanych? Ile samobójstw zdarzy się tej właśnie nocy, ile ludzi zwariuje?Ile karaluchów i kamieniczków będzie tryumfować? Ilu zwycięzców przegrywa, ile sukcesów jest klęskami, ile bogaczy biedakami? Ilu cwaniaków jest głupcami? Ile szczęśliwych zakończeń jest nieszczęśliwymi zakończeniami? Ilu prawych ludzi jest kłamcami, ilu odważnych tchórzami, ilu wiernych zdrajcami, ilu świętych było grzesznikami, ilu ludzi obdarzonych zaufaniem zaprzedało duszę szubrawcom za parę groszy, ilu w ogóle nigdy nie miało duszy? Ile prostych dróg jest krętymi ścieżkami? Ile najlepszych rodzin jest najgorszymi rodzicami i ile zacnych ludzi jest niecnymi ludźmi?

Bardzo lubię wąchać i przyglądać się godzinami kwiatom. Okazuje się że kwiaty można postrzegać na dwa różne sposoby:

Pierwszy : Można go podziwiać krótko, koncentrując się na wyglądzie, zapachu i szybko całe wrażenie ginie. Tak kwiat postrzega większość mężczyzn

Drugi: Można przyglądać się mu dłużej i zauważyć nie dostrzegalne uprzednio odcienie barw i zapachu.Można również w trakcie trwania tej koncentracji i medytacji dalej potęgować zakres wrażeń i przynieść przeżywanie piękna kwiatu do piękna i harmonii całej przyrody, bytu.

Czy nie jest to podobne do relacji między ludzkich? Całych tych związków damsko-męskich? Czy nawet przyjaźni?

Ktoś mi kiedyś powiedział mądre zdanie :

"Czemu gdy czuję indiańską krew,

zatyka się w mojej kuchni zlew?"

Początkowo śmiałem się uważając to za zabawny wierszyk, ale po paru godzinach rozmyślań dostrzegłem głębszy sens tego zapytania, i szczerze ... zrobiło mi się smutno...

Pomyślcie nad nim w wolnej chwili