Dojrzały świat dziecka.

Cześć :)

Na zdjęciu Alex tuż przed swoją pierwszą, wymarzoną kolonią w stylu: Harr'ego Pottera!.

Wszystko co mają w sobie dzieci jest wspaniałe, bo szczere.

W głowie mają świat pełen najodważniejszych marzeń. 
Marzeń, których nikt Im nie odbierze, bo póki starczy sił w nocy będą uciekać dokąd tylko zechcą.

Oczy, które są ciekawe chociażby schodów prowadzących do nieznanego zamku. Zamku, który jeśli tylko zechcą będą statkiem rodem ze Star Wars.
Serce, które nie rozumie nienawiści, nie chce znać złości ani agresji.
Jeśli czegoś nie rozumieją po prostu mówią, wszystko jest przecież takie proste. Kłótnia trwa najwyżej parę chwil.
Malutkie dłonie, które z niecierpliwością otwierają każde drzwi, nawet te najcięższe. 
Uczucia i emocje, które przekazują Nam - dorosłym są tak silne, bo nieskażone. 

Pouczającym doświadczeniem było obserwować jak Alex wbiegał albo wskakiwał wszędzie, gdzie tylko mógł. Wchodził po shodach i kamień położony na kamieniu był zachwycający. 
Las zasypany liśćmi przekształcił w magiczny las pełen nieznanych stworzeń a już na pewno pełen jednorożców!

Nie liczyłam nawet ile czasu straciłam na smutki i zmartwienia, stanowczo za dużo, aby naliczyć. Właściwie niewiele zmieni przykrą sytuację. Czy podejdziemy z uśmiechem czy ze smutkiem dopóki nie zaczniemy działać, albo po prostu przeczekamy nie wiele się zmieni.

Uśmiech dodaje ulgi a marzenia jeszcze nikomu nie zaszkodziły.

Warto usiąść na zwykłym kamieniu nad rzeką i po prostu popłynąć w najgłębsze pragnienia serca.

Miłego wieczoru :).