klik

Anioł. Boskie stworzenie. Wszechobecny. Wszechmocny. Dobry. Nie musi mieć skrzydeł, bo sa jedynie ludzkim wymysłem. Schodzi na ziemie i zagnieżdża sie wlasnie w naszym życiu. Nie wiadomo dlaczgo. Nagle. Niezwykle cicho i niepostrzeżenie. Choć z nieopisanym porywem serca. Ówczesne stają się niczym. Może i tym razem ten będzie kiedyś ówczesnym... Nie ważne. Zjawia się i jest. Wypełnia pustkę. Tą którą odczuwa sie z braku czegoś, nie wiadomo czego. Tą, która jest, nie wiadomo dlaczego. Prawie zawsze na to nie zasługujemy. Lecz skoro jest... Musi to coś znaczyć. I nigdzie juz nie trzeba się śpieszyć.... wiadomo, że jest i czuwa. Wiadomo że będzie. To takie oczywiste. Jak schronienie, koja na statku w czasie burzy. Jak lekki powiew wiatru w upalny dzień. Koi zmysły. Anioł. Poznajemy go powoli. Mówiąc powoli, myślimy nagle. Bo nie zdąrzysz pomyśleć, i juz staje się Tobą. Zapada Ci w serce. Mówiąc w serce, myślimy też w duszę, bo wypełnia Twoje myśli i monotonną jak dotąd rzeczywistośc. Jak dotąd, bo teraz już znasz jej sens. Anioł. Czuwa nad Tobą. I jest to TWÓJ Anioł. Wiesz ,że jest Twój. Nie zna go świat. Znasz go Ty. Lecz cały świat wie, kim jest, choć nie rozumie, kim jest dla Ciebie. Cały świat wie, kto to, lecz świat nie pojmuje i nie pojmie, że Anioł jest nienzany. Gdyby wiedział o Nim, byłby dla świata jego własnością... A on dla Ciebie jest światem, całym światem. Rzeczywistością i tym poza nia. Irracjonalnym marzeniem które nawet do teraz zdaje sie nie istnieć. Metefizycznym zjawiskiem, nieuchwytnym doznaniem. I módl sie do Boga, który go stworzył, by nie odbierał Anioła, bo za sprawą Anioła wierzysz w życie. Bo za sprawa Anioła czujesz i chcesz dalej czuc. Bo Anioł przyniósł za sobą zapach nieba. A czym ty jesteś dla Niego? Chesz być tym, czym on dla Ciebie, choć nie mozesz, bo nie jesteś Aniołem. Nie żyj nadzieją. Oddaj mu to, co on daje Tobie. Badz wszystkim dla Anioła. To takie proste.