Brzoskwinia
Czernią postać jego się wyrażała,
Choć biel w sercu była nabrzmiała.
Nawet ludziom oddając swe ciepło,
To mimo wszystko słowo się rzekło.
Żyjąc w cieniu, pozór stwarzał,
Że odstraszał...
Piękna była ta kobieta,
Nie opisał by tego żaden poeta
I nawet z dobrze żyjąc z naturą.
Wszystko to musiało być obłudą.
W sercu kamień, lód i grzech,
A to pech...
Minęło wiele pięknych lat,
Połączył się nasz skład.
Większość z wad umierało,
Tak jakby coś im z serc zabrało
Duszy część, zmienisz się jak chcesz
Tylko w to wierz...