"Zło"

"Zło"

Mały domek w lesie stał
Każdy człowiek się go bał
Wiatr tam zawsze oknami łopotał
Jękiem swym przechodniów omotał
Kto przeszedł obok już nigdy nie wrócił
Szedł więc dziadek i melodię piękną nucił
Chatka świstem swym uwodziła
Starca mocno chwyciła
Wszedł więc człowiek przez dziurę
Pomieszczenie zaczęło są torturę
Piękne słowa i melodię
Przerodziły się w krzyków raspodię
Strach zagościł w sercu starca
Nikt tam nie był już od marca
Śmierć chłodno obok przeszła
Była bardzo zwięzła
Lecz szedł dziadyga dalej
Pokój zmienił się dojrzalej
Teraz wrzaski było słychać
Trzeba było prędko zmykać
Nagle ciemność stóp dotknęła
Nagle postać jakaś mu mrugnęła
Upadł człowiek na kolana
Czuł że śmierć tu murowana
Modły swe prawić zaczął
Dom więc potwory swe począł
Wlazły przez okna dwa upiory
Niosąc za sobą obrzydliwe fetory
Jeden już przy szyi starca rękę trzymał
Drugi nogę mu rozłamał
Jęk okropny dziadek wydał
Trup jeden jak i drugi padł
Zniknął wrzask
Zniknął krzyk
Stary pan bez nogi mdlał
Do holu się doczołgał
Tam już demon stał
Ręce swe grzał
Uśmiech pełen kłów
Podszedł bez słów
Klęknął przy dziadku
I przy nieszczęśliwym wypadku
Oderwał starcu dłoń
Krzyk
Cisza
Jednak ktoś zobaczył z daleka
Kolejna głowa szczeka
Demon z okna się uśmiechał
Człowiek, który widział nogami się namachał
We wiosce dopaść się go nie da


fizycznie ...