po przeczytaniu większości swoich wpisów dochodzę do wniosku, że chyba naprawdę jestem jakimś kosmita. Bywało raz gorzej, a raz lepiej, cóż jak to w życiu. Niestety te chwile przeważały, jak będzie teraz? Napewno jest lepiej niż kiedyś, może nie tak cudownie jak sobie marzę, ale lepiej to chyba już duży krok. Dziś choruje na noc, dawno te uczucie mi nie towarzyszyło, tak samo jak chęć napisania tu czegoś.
Dużo się zmienia, we mnie, w ludziach mi najbliższych i w otaczającym mnie świecie. Z upływem tych wszystkich lat od kiedy tu pisze działo się niesamowicie wiele, chyba nie jestem już tym samym człowiekiem co kiedyś; chyba więcej rozumiem, więcej widzę, więcej czuje, co uważam za niekoniecznie dobre, bo nie zawsze tylko dobre uczucia mi towarzyszą, ale nic z tym nie zrobię. Nikogo nie udaje. Myślę o moim wcześniejszym wpisie, dobrych parę miesięcy temu, był tam zawarty wątek nocy, o tym, że nic dobra jest do wszystkiego, to zdecydowanie moja ulubiona cześć dobry. Nocą można wszystko, nocą mozesz być sobą i nikt Ci niczego nie zarzuci.