Daria

Cześć Msiiaki, przepraszam za swoją nieobecność!

Gdybym zniknęła tak z dnia na dzień. Urwałabym kontakt z wszystkimi, tak po

prostu ich olała, wątpię, żeby ktokolwiek zauważył, żeby moje odejście

wzbudziło w kimś niepokój, strach, czy smutek. Byłoby to tak samo mało

ważne dla innych, jak ominięcie ślimaka na chodniku.

"To ten czas kiedy jest tak źle , że sobie płaczę no i zawsze tak jest i zawsze tak

samo ściska w gardle i zawsze jest ten sam powód i zawsze ta sama bezradność,

to samo rozczarowanie . Zawsze to samo nic się nie zmienia , ciągły ból ,

te okropne wspomnienia , zawsze dookoła cisza i spokój jak zawsze tylko

ja i głuchy pokój , zawsze identyczna ciemność wręcz nicość , zawsze to samo

ściskanie poduszki kiedy to ból wyrywa się spod koszulki i trzymam ten ból

tak silnie , tak trwale lecz powoli czuje , że się poddaje"

Nagle pojął, że ona już od pierwszego spotkania znalazła w jego sercu specjalne

miejsce i pozostanie w nim na zawsze.

W niektórych miejscach jest aż duszno od wspomnień.

 A jutro pijemy za te błędy młodości i stracone godziny.

Wiesz, ja mam do tego taki stosunek, że jeśli jesteście prawdziwymi przyjaciółmi to

nie pożegnacie się, a jeśli już to wrócicie do siebie, bo żyć bez najlepszego

przyjaciela, to tak jak żyć bez powietrza..

Jedni mówili jej :Nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki.. Inni,że:

Stara miłość nie rdzewieję. , a Ja mówię po prostu: W życiu bowiem istnieją

rzeczy, o które warto walczyć do samego końca.

Każdy z nas ma osobę, której chce po­wie­dzieć nie od­chodź. Każdy z nas

ko­goś kocha. Każdy z nas przez ko­goś cier­pi, cier­piał, lub cier­pieć będzie.

Każdy z nas ma uczu­cia, na­wet jeśli uk­ry­te gdzieś głębo­ko na dnie. Każdy

z nas ma wspom­nienia, które, gdy się po­jawiają, przyp­ra­wiają o łzy..

Jest we mnie coś, co nie do końca odpowiada ogólnie przyjętym normom, zasadzie

w zdrowym ciele zdrowy duch. Pociągają mnie nie te rzeczy, co trzeba: lubię pić,

jestem leniwy, nie mam boga, polityki, idei ani zasad. Jestem mocno osadzony

w nicości, w swego rodzaju niebycie, i akceptuję to w pełni. Nie czyni to ze  mnie

osoby zbyt interesującej. Nie chcę być interesujący, to zbyt trudne.

Pragnę jedynie miękkiej, mglistej przestrzeni, w której mogę żyć,

i jeszcze żeby zostawiono mnie w spokoju.

inny dzień, inna pamiątka przypominająca, że Cię tu nie ma obserwuję płatki śniegu

spadające z nieba zatracam się we wspomnieniach czas kiedy próbowaliśmy

zbudować bałwana czas kiedy próbowaliśmy policzyć gwiazdy to szalone

gdy nie wiedzieliśmy że kiedyś się rozstaniemy..