Pierwszy krok :)

To moze tak pare slow od siebie. Jestem powalona nastolatka, ale czasrm po prostu lapie mnie dol. Z racji tego, ze ostatnio lapie sie na tym dosc czesto, postanowilam zalozyc bloga. Dla wiekszosci, to niby bzdura, ale mnie to pomaga. Owszem, mam przyjaciol i pomimo tego, iz wiem, ze zawsze moge na nich liczyc, to nie chce zaprzatac im glowy moimi ptoblemami. Dlatego tez, nie zamierzam dawac nikomu jakichkolwiek znakow jakoby to do mnie nalezal ten blog :). Jesli bede miala czas, to postaram sie moze czsem pododawac moje opowiadania. Nie sa moze rewelacyjne, ale sa prawdziwe. Na ogol jestem wesola, pewna siebie i dosc energiczna, ale wieczorami zamulam. Kocham denerwowac moich prsyjaciol,chociaz zawyczaj nie robie tego celowo. Mam momenty, kiedy uzalam sie nad soba, ale po chwili mi przechodzi. Najbardziej w moim zyciu, boli mnie fakt, ze nie mam nikogo ku swego boku. Jestem nayczona 'bycia z kims'. To jest moj problem. Cholernie chcialabym, aby ktos mnie kochal. Mam nadzieje, ze kiedys znajde swoja druga polowke :). Poki co, pouzalam sie troche nad tym, ze chlopak mnie zostawil .. Chyba najbardziej bolesne bylo to, ze zachowal sie tak, jak sie zachowal. To moze jednak, kiedy indziej. Dzisiejszy dzien, zaliczam do udanych. Spedzilam go w malym gronie, to bylo wesolo. Skonczylo sie jednak dosc nietypowo, bo bolem tylka :___:. Pogoda dopisala, lidzie tez. Spotkania z pewnymi ludzmi sa tak wyjatkowe. Mam nadzieje, ze wiecej takich chwil przede mna. Wszystkim zycze jak najlepszych momentow, tej szarej, chlodnej jesieni. Jutro szkola. Prawdopodobnie czeka mnie nauka, ale moja bolaca nerka nie chce sie z tym pogodzic. Mysle, ze dzisiaj niewiele juz uda mi sie zdzialac, ale przeciez trzeba czynic pozory. Caluje, D