Prawdziwa Historia

                                   25 Październik

      Była sobota,miałem dużo roboty w domu.Około godziny 13-stej do naszego domu przyjechała policja.Gdy ich zobaczyłem,poczułem strach.Na sam widok ręce mi się trzęsły,wiedziałem że chodzi o mojego tatę.Gdy usłyszałem od policjanta "państwa ojciec nie żyje", szybko pobiegłem do kuzynki. Rozpłakałem się i nie potrafiłem wypowiedzieć ani słowa. Dopiero po kilku minutach powiedziałem jej o co chodzi.Wróciłem do domu i udawałem, że wszystko jest okej,nie chciałem pokazywać swojego uczucia i tego jak jestem załamany. Po tygodniu odbył się pogrzeb,zaczęło się od mszy w kościele,obracając się widziałem łzy mamy i siostry.Chciałem pokazać,że jestem twardy,ale pod koniec juz nie wytrzymałem,zacząłem płakać. Na cmentarzu podjechaliśmy autem,na nim było tyle ludzi,że się nikt nie spodziewał.Gdy nadeszła pora pochowania,zacząłem płakać, ale mój płacz nie był aż taki straszny. Gdy go opuścili do "dziury",wtedy podszedłem i zacząłem płakać jak nigdy dotąd.Po pogrzebie udawałem twardego,mimo to że na twarzy miałem uśmiech, ale w sercu smutek...