jest źle, bardzo źle

Wstając z uśmiechem na twarzy wraz z godzinami zaczyna być gorzej, lzy napływają mi do oczu i czuję jakbym zaraz miała skonać. żadne brutalne gesty tu nic nie zdziałają. już było tak dobrze, już tak dobrze sobie bez ciebie radziłam, zapomniałam już prawie, aż w końcu ktoś musiał zepsuć mi ten dzień jednym prostym telefonem i powiedzieniem, że byłeś tam i tam. do szczęścia nie jest mi to potrzebne. rozumiecie? nie jest. nie chce już o nim nic słyszeć, ale widzę że do was to nie dociera, nie wiem czy robicie to specjalnie, czy nie wiedząc że okropnie mnie ranicie. naprawdę dajcie już spokój z nim, nie zaśmiecajcie mi nim głowy. chyba, że lubicie mnie ranić, upokarzać, chcecie żeby mnie za chwilę tu nie było. powoli tak się staje. przyjdzie kiedyś taki dzień, że nie wytrzymam, że po przez jedną rzecz zniknę stąd, z tego świata. nie zobaczycie mnie już nigdy. pewnie niektózy by się ucieszyli, ale czy wy też? sądziłam, że przynajmniej TY zrozumiesz że ja już nie chce nic o nim wiedzieć, gdzie był, gdzie jest teraz, gdzie będzie, nie chce NIC o nim już słyszeć !  to nie jest normalne, bo ja już tak nie daje rady. te wakacje były fajne, są.. ale czy teraz będą takie same? szczerze? wątpie w to. bo jest jedna osoba, która teraz będzie się w nas wpychać. nie przeszkadza ci to jak widzę. 

zaczynam wątpić w to, że będzie dobrze...