Życie 1

Brawo STOCH ! <3
jeszcze tylko 7 punktów ;p
__________________________________________________________
WITAM WAS KOCHANI PO 4 MIESIĘCZNEJ PRZERWIE <3
Mam nadzieje, że nie wyszłam z wprawy ^^

Witam wszystkich. Jestem Monika i mam osiemnaście lat. Jestem niską, ciemnooką brunetką.
Od dziecka trenuje taniec. Na początku był to balet, ale szybko wybiłam mamie z głowy takie księżniczkowate dzieci.
Więc po dwóch latach zbuntowana trawiłam na tańce towarzyskie.  Nie powiem żeby mi się to nie podobało, ale nadal to nie było to.
W wieku dziesięciu lat, czyli po następnych trzech latach treningów, przez przypadek trawiłam na grupe składającą się z samych chłopaków.
Wpadłam na nich kiedy spóźniona biegłam na swoje zawody i weszłam do złej sali.
Zakochałam się. W ich stylu, ubiorze, tańcu.
I tak zaczęłam uczęszczać na kursy styli ulicznych. Hip-hop, break dance, elektric.
Wreszcie poczułam się jak w domu. Nie przeszkadzał mi, że w grupie mam samych chłopców. Nie czułam się krzywdzona bo nigdy od nich nie odstawałam. Od niektórych byłam nawet lepsza.
A teraz osiem lat później z moja kochaną grupą wyjeżdzam na mnóstwo zawodów i rzadko którego nie wygrywamy.
Wyszłam z sali ćwiczeń i rusyzłam w stronę parku.
-Monia!-usłyszałam za sobą krzyk.
Odwróciłam się i zobaczyłam Richarda. Mojego najlepszego przyjaciela.
Chłopak miał ponad metr dziewięćdziesiąt, niebieskie oczy i z przodu lekko przystrzyżone, a z tyłu dłuższe blond włosy.
Głupka poznałam na moim pierwszym treningu. To on był pierwszym faworytem jak najlepszy z grupy. I wtedy przyszłam ja. Nie potrafiłam tańczyć tak oni, ale nie byłam zła.
Chłopakowi oczy wyszły z orbit co potrawiłam z baletu i tańca towarzystkiego.
Zaraz po treningu podszedł się przedstawić i od tamtej pory się przyjaźnimy.
-Czego się szczerzysz jak szczerbaty na widok żelek ?-zapytał podchodząc.
Walnełam go pięścią w ramie na co zrobił zbolałą minę udając, że go zabolało.
-Przypomniało mi się jak skopałam Ci tyłek na swoim pierwszym treningu z Wami.-zaśmiałam się.
-Wcale nie skopałaś.-zaprotestował.-Tylko zamurowało nas, że istnieje coś innego niż nas styl.-odparł.
-Jasne.-rzuciłam sarkastycznie, a za chwilę uśmiechnęłam sie do niego słodko.-Co chcesz ode mnie ?-spytałam.