Zadużo tajemnic ! 4

KLIKAĆ FAJNE I KOMENTOWAC <33
Co tam u Was słychać ?:)

Czułam sie fatalnie. Przez kłótnie z Clarą znowu wróciły wspomnienia z ostatnich problemów.
Było ich za dużo i moja mama obawiała się, że psychika mi wysiądzie.
Jednak udało mi się samej pozbierać, a teraz wróciło wszystko ze zdwojoną siłą.
Pięć minut po dzwonku zabrałam plecak i ruszyłam do klasy.
-Dzień DObry, przepraszam za spóźnienie.-powiedziałam wchodząc.
Wszystkie głowy zwróciły się w moją strone. Wiem, ze nadal miałam czerwone oczy od płaczu, co pewnie dla nich było wielkim szokiem.
Olwałam ich i ruszyłam na swoje miejsce.
-Gdzieś ty była ?- warknęła cicho Carol.
Zignorowałam ją i otworzyłam zeszyt na czystej stronie i zaczęłam bazgrać.
Nie miałam się zamiar teraz do niej odzywać bo wiedziałam, ze wymieknę,a potrzebowałam teraz czasu dla siebie aby się znowu nie rozpłakać.

-Kiedy się wreszcie do nas odezwiesz?-zapytała Rita.
Przyszły do mnie na przerwie i nie dawały spokój, namawiając do zwierzeń.
-Jak będę czuła sie na siłach.-odparłam nie patrząc na nie.
-To znaczy ?
-Kate nie zamykaj sie znowu w sobie. Ostatnie problemy także przemilczałaś i to przez miesiać.-pwoeidziała Carol.-Nie wiedziałysmy co się z tobą dzieje.
-Nie mogłam wam nic powiedzieć.-odparłam i osunęłam się na ziemie.
Klękły przede mną.
-Rozumiemy, ale teraz wiemy co sie stało i chcemy abyś z nami porozmawiała.-Rita pogłaskała mnie po policzku.
-Jestem wnerwiona na Clare.-mruknełam i oparłam czoło na kolanach.
-To wiemy.-westchneła Carol.
-A przez kłótnie znowu wróciły do mnie złe wspomnienia z tamtego okresu.-warknęłam i wstałam.-Nie chce mi sie gadać.
Wzięłam plecak i podeszłam do wyjściach.
Zawachałam sie i spojrzałam na przyjaciółki. Stały cały czas w tym samym miejscu ze smutkiem na twarzach.
-Przepeaszam.-westchnełam.-Ale wiem, ze gdy zaczne o tym mówić znowu sie załamie. Wolę o tym zapomnieć. Albo spróbować udawać że tamtego nie było.-powiedziałam i wyszłam aby zapalić.