TO MY, WŁÓKNIARZA FANATYCY
Dodano: 21 LIPCA 2013
Przechadzam się bez celu myślami moich słabości, odnajduję zatracone kawałki czasu, który swym płomieniem ogarnął nicość utraconej ciszy. Sączę nektar kielichem realnego świata postawionego krzywym zwierciadłem przed moimi oczami. Czy ślepcem będąc dostrzegła bym zjawiskowość skrzywionej prostoty?
Jak poznałbym co dobrym, a co złym przenikaniem serca?
Nie zrodziłabym w swoich słowach tylu słonych łez głuchego potoku martwej rzeki samotności. Już noc późna, kładę więc swe myśli na zimną poduszkę obojętności tego świata, przykrywam je kocem niespełnionych pragnień oddając objęciom niepewnego jutra. Może nie zbudzi mnie dzień inny od wszystkich ..
