5.

Cóż mogę powiedzieć?

Ludzie są cudowni, kocham tych, których mam. Bardzo i na zawsze.

Może to brzmi dziecinnie, jednak taka jest prawda.

Najwidoczniej jest ona infantylna.

Cóż, kocham wszystkich, kocham nawet mojego byłego lubego, kocham nawet jego przyjaciela, który już mnie nie zna i drugiego przyjaciela, który zranił bardzo moją koleżankę. Nawet jego. Ich obu. Każdy jest przecież powołany do kochania.

Myślę o Tobie znów, ciągle całą dobę, przez cały tydzień, każdego dnia miesiąca..

Teraz jest to dojrzalsze, choć wiem, że Ty ciągle czujesz się widząc mnie niezręcznie. Nie chcę, aby tak było. Nie możemy zostać kolegą i koleżanką?

Znów dziecinne..

Jutro znów Cię widzę. A teraz chodzi mi po głowie cytat, który w innym wcieleniu, tak czuję!, Tobie wysłałam na dobranoc.

,, Idę spać. Cieszę się, że już za kilka snów będziesz znów bliżej."

Piękny, prawda?