Nie wie nikt co się może stać.

Pozornie wydaje się ze w życiu wszystko potrafią załatwić pieniądze lub uroda. Pieniądze przecież rozwiązałyby wszystkie twoje problemy. Kupiłbyś sobie willę nad morzem, założył lokatę i żył z odsetek. A ty dostałabyś nogi Justyny Steczkowskiej i piersi Kate Upton, a wtedy już nigdy nie miałabyś problemów z mężczyznami. Brzmi nieźle, prawda?

Tylko, że te założenia nie biorą pod uwagę takiej drobnostki jak charakter. Nie uwzględniają osobistych doświadczeń. Nie liczą się z faktem, że jeśli chcesz poprawić to, co widać, najpierw musisz poprawić to, czego nie widać. Nigdy nie biorą pod uwagę, że bez względu na to, co masz, wciąż możesz czuć się jak bezwartościowe wysypisko wad i braków. To dlatego, kiedy poznaje się ludzi można myśleć: Ale fantastyczna osoba. Jak ktoś taki może mieć kompleksy? Wystarczy jednak poznać kogoś lepiej, żeby zobaczyć, że wbrew wszystkim zaletom jakie ma, wciąż może czuć się wewnętrznie gorszy.

Takie osoby zamiast akceptacji noszą w sobie morze kompleksów i w każdej sytuacji widzą zagrożenie. Dlatego dzwonią do kogoś piętnaście razy na godzinę, inwigilują i trzymają w worze bez dna, powody do tego, żeby mieć pretensje o to, że ktoś ma znajomych przeciwnej płci, lubi zdjęcia Emily Ratajkowski, wychodzi ze swoimi znajomymi, potrafi mówić o eks inaczej, niż stosując same wulgaryzmy?

To nie ma związku z tym, że kogoś się kocha. Przyczyna paradoksalnie tkwi w braku miłości. W tym, że nie kochasz tej osoby, którą powinieneś  siebie.

Kocham uszczęsliwiać ale niszczę wszystko co sprawia, że sam jestem szczęsliwy.
https://www.youtube.com/watch?v=w0v9gmJAIxs