Oto i ja :)

I znów moje życie podzieliło się na dwa światy. Nie wiem który lepszy... Ale bardzo się od siebie różnią... Nie da się dokładnie opisać czym ale dla mnie są to diametralne różnice. Może poprostu tym jak ja sie zachowuję, moim sposobem na życie, innymi ludźmi, atmosferą i otaczającym mnie światem. Tak ogólnikowo... Cieszę się że mogę spróbować wielu smaków życia, porównać światy i w obydwu oczestniczyć. Mam wielkie szczęście, dostałam szansę i nie zamierzam jej zmarnować. Nie będe siedzieć bezczynnie, będę realizować swoje marzenia do których dąże i spełnianie ich powoduje szeroki uśmiech na mojej twarzy. 

Zaczęła się samodzielność i  wcale mnie ona nie przeraża. Cieszę się że już jako nastolatka mogę się borykać z problemami dorosłego człowieka. Na pewno przygotuje mnie to do przyszłości jaka czeka każdą nastolatkę. 100% odpowiedzialności za swoje czyny. Mimo że jeszcze jestem nastolatką muszę spełniać obowiązki dorosłej kobiety która bez pomocy drugiego człowieka stara się funkcjonować, zadbać o siebie i jeszcze dawać przykład innym. Poczatki bywają ciężkie, wiadomo, ale ja jestem gotowa stanąć z nimi twarzą w twarz i być przykładem dla innych, że 17-nastolatka może sama mieszkać i zachowywać się jak dorosła. Duża jest tu zasługa rodziców, którzy zaufali mi i nie zwątpili we mnie. Na pewno ich nie zawiodę, będe dokładać wszelkich starań by byli ze mnie zadowoleni i wiedzieli że podjęli słuszną decyzję. Dali mi taki duży kredyt zaufania. Ale ja wiem że sobie poradzę, jeszcze będą ze mnie dumni :) Będą mogli mówić że ich mała córeczka świetnie sobie radzi sama, że realizuje marzenia, dąży do celu i fantastycznie jej idzie.

Teraz nie jest tak jak wcześniej, nie przychodze ze szkoły i nie stoi przede mną cieplutki, pachnący obiad. Jeśli sama robie go nie zrobie, to będe chodzić głodna. Nikt nie sprzątnie za mnie w pokoju, jeśli tego nie zrobie będzie syf. Nikt nie zrobi za mnie prania, jeśli ja tego nie zrobie bede chodzić w brudnych.

Wiec teraz porównajcie jaki świat jest lepszy- ten co każdy robi coś za was, czy ten w którym sami sobie musicie to przygotować. Każda nastolatka odpowie że ten pierwszy, no bo po co taki wysiłek, ale zobaczycie później... Gdy czas będzie się pożegnać z wszelkimi ulgami i samemu o siebie zadbać... 

Nie dam satysfakcji tym co żerują na czyimś nieszczęsciu i tym co nie wierzą że poradzę sobie sama. Jeszcze się kochani zdziwicie! Będziecie mi zazdrościć siły zaparcia i wytrwałości.

A tymczasem witam nowe życie, z czystą kartą. Zaczynamy samodzielność, włączamy odpowiedzialność i wyłączamy zwątpienie. Ono stanowczo jest tu nie potrzebne.