Ludzie nie mają własnego życia więc zajmują się życiem innych, dodatkowo ubrawiając je swoją szeroką wyobraźnią. Co poradzić? Tak już funkcjonuje ten świat.

Trochę jakby cały ten świat był przeciwko mnie w momencie kiedy czuję, że żyje, oddycham i jestem w pełni szczęśliwa. Ludzie próbują mnie ściągnąć na ziemie. Jedni chcą mnie chronić przed ewentualnym bolesnym upadkiem, a drudzy? Tych drugich chyba szczęście innych boli bo nie widzę innego rozwiązania.

Ale chyba nie warto tego rozważać, nie warto się przejmować ani być w tym wszystkim ostrożnym bo przecież szczęście bywa chwilą ulotną i należy wyciągać z niej jak najwięcej puki trwa.

Głowa do góry, z uśmiechem na twarzy, przed siebie, nie patrząc w tył, nie słuchając głupot, WALCZĄC O SZCZĘŚCIE :)