II część miała być znacznie wcześniej, ale cos mi cały czas na fblu błąd wyskakiwał ;/ Zjebałam test z chemii, mimo, ze wszytsko umiałam :< ale dostałam 5 z historii :D jak narazie nie jest źle, ale w poniedziałek znów daje laptop ojcu ;) A zdjęcie z ostatniej wycieczki do Kotliny Kłodzkiej <3 jak ja kocham wycieczki szkolne! :P

oczy delikatne, jeszcze bez skazy, te które jeszcze nie poczuły tego bólu jakim są łzy, niewinne
na co dzień widziała wiele takich czystych oczu, gdy przesiadywała w parku
lecz tym razem to one patrzyły na nią
widziały ją żywą
poczuła znowu to czego jeszcze dotąd wcześniej nie czuła
i wtedy dioda zmieniła swój kolor
a oczy czyste odeszły
stała na tym krawężniku wpatrzona w ziemię a raczej chodnik
stary chodnik na którym już wiele razy przechodzili tacy jak ona i zupełnie inni oraz ci którzy nie mają na to czasu
po chwili zaczął padać deszcz
najpierw powoli zimna mżawka, która przyniosła chłodny wiatr, a z czasem stopniowo zaczęły spadać coraz to większe i większe krople wody
kilka kropli wpadło jej za koszulkę co spowodowało że wyprostowała się jak inni
nawet nie wiedziała kiedy a minęło bardzo dużo czasu
tuż obok niej zgromadziło się dużo wody i na chwilę kiedy przejeżdżające za nią auto miało ją ochlapać postanowiła odejść
nie wiedziała co myśleć i gdzie iść była tak poruszona dzisiejszą sytuacją
przeszła może z pięćset metrów i zawróciła do domu
jej mieszkanie znajdowało się w cichej części miasta nieopodal parku na którym teraz było pusto
kamienica nie należała do najnowszych ani do tych odnawianych należała do człowieka
weszła po kilku schodkach prosto do głównych drzwi które otwarły się powoli
aby dojść do drzwi swojego mieszkania musiała pokonać dwa piętra
po drodze minęła inne niewinne oczy które wcale nie zwróciły na nią uwagi co wywołało u niej cząstkę bólu
przypomniała sobie tamte oczy nie mogła o nich zapomnieć
znalazła klucz w jednej z kieszeni swojej wyblakłej kurtki
weszła do środka i szybkim ruchem zrzuciła ją ze swoich ramion oraz zdjęła buty
w mieszkaniu było ciemno co uniemożliwia opisanie tego jakie było
ona czuła pod stopami miękką tkaninę
podeszła do dużego okna z którego było widać dwie dalsze przecznice i piękny wieżowiec w centrum miasta
księżyc tej nocy nie błyszczał
deszczowe chmury pochłonęły jego światło
położyła się na łóżku
nie pamiętam... chyba usnęła
poranne zimne słońce oświetliło ją bladą twarz
jej oczy już patrzyły na szarą rzeczywistość
jednakże coś było inaczej
tamte oczy
tamte oczy
tamte oczy
tylko to wiem
beznamiętnie ruszyła w kierunku holu
by znów móc iść
tym razem miała cel
to się zmieniło
poszła szukać oczu które widziała
które widziały ją
wyszła z mieszkania zeszła po schodach w dół i wyszła z kamienicy

CDN.