Orzeczenie imienne - w składni jeden z rodzajów orzeczenia, złożony z łącznika będącego elementem czasownikowym, w zgodzie z podmiotem i orzecznika o charakterze imiennym.
Łącznik na ogół wyrażony jest osobową formą czasowników "stać się", "zostać się", "robić się" lub partykułą "to", a orzecznik - najczęściej przymiotnikiem, imiesłowem przymiotnikowym, rzeczownikiem, zaimkiem rzeczownym i przymiotnym, liczebnikiem, np.
To stało się nieznośne. ("stało się" - łącznik, "nieznośne" - orzecznik)
Kiedyś byłem mały. ("byłem" - łącznik, "mały" - orzecznik)
W przyszłości zostanę lekarzem. ("zostanę" - łącznik, "lekarzem" - orzecznik)
K O
M
E
N
T
O
W
A
Ć