Different 4

Zobaczył mnie, już nie moge uciec. Spuściłam wzrok i czekałam. Czekałam aż podejdzie. Ale on tego nie zrobił. Popatrzył na mnie ze smutkiem, zapłacił i wyszedł. Czuje się rozdarta. Z jednej strony chce za nim pobiec, i mu wszystko wytłumaczyć, ale z drugiej, co ja mu takiego powiem? Coś czego sama nie rozumiem? Powinnam to przeczekać. Tak, właśnie tak zrobie.

Podeszłam do kasy z farbą do włosów. zapłaciłam i wyszłam. Było koło godziny 22. I co ja teraz zrobie? nawet jeśli nie mam jak zmienić koloru tych włosów. 

Zawróciłam w strone domu. Wkradne się przez okno do pokoju i tam zafarbuje włosy oraz przenocuje. Lecz wciąż dręczyły mnie moje myśli. Mati, ten chłopak, czy tam nimf, Alex... To wszystko wydawało się takie dziwne. No bo dlaczego tak póżno dowiaduje się o swoim własnym pochodzeniu? Wymieszałam farbe i zaczęłam ją powoli nakładać. Nigdy tego nie robiłam, więc nie wiem jak mi to wyjdzie. Byle by chociaż troche zakryć ten morski kolor.

Gdy spłókałam farbe zdziwiłam się. Moje włosy mimo iż nałożyłam na nie farbe, znów stały się niebieskie. Wybuchnęłam niepochamowanym płaczem. Dlaczego? Nie wiem, ale w takiej sytuacji chciałabym mieć przy sobie kogoś bliskiego, kto mnie zrozumie i wysłucha.

Ogarnęła mnie fala zmęczenia i nawet nie wiem kiedy zasnęłam. Rano obudziłam się przykryta kocem. Eh... Zapewne wujek mnie znalazł. Ale co on sobie musiał pomyśleć?

Zeszłam na dół. Czekał tam na mnie z zrobionym śniadaniem. Nie pytał o kolor włosów, o to co się z nimi stało. Wyszedł z kuchni. Było mi przykro że nic nie powiedział, że zostawił mnie samą. Samą z tym wszystkim. 

Wrócił po kilku minutach z nie dużą, zakurzoną skrzyneczką. Była zamknięta na jakiś dziwny zamek, który otwierała jakaś muszla.

- To ostatnia rzecz jaką miałem po twoich rodzicach - zaczął - Nigdy go nie otwierałem, nie miałem potrzeby. Wiedziałem że skrywa tajemnice, ale nigdy nie miałem potrzeby by go otworzyć. Kluczem jest twój naszyjnik. - powiedział z łzami w oczach i otrzedł.

Spoglądałam na nieduży kuferek. Miał taki sam kolor jak moje włosy. Zdjęłam z szyi naszyjnik i przyłożyłam w wskazane miejsce. W pokoju zrobiło się jasno, a po chwili magiczna skrzynka sama się otworzyła. Moim oczom ukazał się pamiętnik, jakieś listy związane wstążką i zdjęcia. Moją uwage przykuło jedno. Byłam na nich ja, moi rodzice i jakiś chłopak. To był Alex.

Przepraszam że krótkie, ale miałam mało czasu na napisanie ;p

Postaram się coś dodać jeszcze w weekend ale nic nie obiecuje :3

Pozdrawiam i całuje,

keepcalmandx3

<3