Hahah, poprzedni wpis tak zamotałam że sama nie umiem go teraz rozszyfrować. Muszę chyba jednak trochę jaśniej. 

W ogóle śmieszna sprawa z tymi naszymi fotoblogami

Pierdolimy tu takie głupoty które nikogo nie obchodzą strasznie je owijając w siedem warstw strecza żeby nikt się nie domyślił o chuj właściwie chodzi. 

Nie chcę, żebyście wiedzieli, właśnie dlatego o tym piszę. Ahahahah.

Śmisznie.

Ostatnio bekon, carbonara i spóźnianie się do pracy. Płakanie, rozmawianie i kochanie. 

Wyzwania, postanowienia, nowe początki. Determinacja i wiara że się uda. Wiedza.

Jestem kochany jak nigdy w życiu przez conajmniej trzy osoby. To bardzo dużo i kiedy staram się ogarnąć ogrom tego to zaczynam strasznie płakać. Ostatnio dużo płaczę ze szczęścia. 

ty

najlepsza jaką znam

nie trzeba wierszy nam

nie muszę się już bać

że wszystko przeze mnie 

(ja

tak prosto w twarz

kłamię cię każdego dnia) 

Największy żal mam do osób, które nie wierzyły we mnie. W moje życiowe wybory. I w to, że można mnie kochać, najwidoczniej. Ale tak jak mówiłem, od takich ludzi zawsze można się odciąć. Nie ma przecież obowiązku rozmawiania z własną matką.