Po prostu.

Przepraszam, że kiedy w moich oczach powinny pojawić się łzy wcale nie występują. Przepraszam, że kiedy powinnam współczuć tylko się irytuje. Przepraszam, nie potrafię inaczej ( a może nie chce ?). Chore, serio chore jest to że prędzej coś mnie ostro wkurwi, niżeli głęboko wzruszy. I już sam ten fakt mnie wkurza. I właściwie nie wiem po przepraszać za to kim jestem.

Jesień jest okropna, co nie ? Ludzie zamykają się w domach z kultowym, wręcz przysłowiowym kubkiem gorącej herbaty i jedynie co czynią to oglądanie filmów, przeglądanie neta. Aaaawww ! Sama tak robię. No, może...czasem odrobię zadanie. Dlatego jak najszybciej trzeba znaleźć sposób do walki z monotonią. Noce coraz zimniejsze, ale ja pamiętam czasy kiedy w środku zimy sterczało się po 5,6 godzin na tym pieprzonym mrozie i nikt się nie bulwersował ( co poniektórzy smakosze Dębowego, a znam kilku takich byli nawet niezmiernie zadowoleni ). Ba, nawet klub był otwarty ;) A propo klubu to po kolejnym wiciszającym weekendzie ( nie licząć "marszu", na którym byłam 5 minut) już mnie nosi na przyszłą sobotę. 

Co tu dużo gadać, tym razem to ja spękałam co widać u góry, na załączonym obrazku :D
A teraz ruszam na pomoc wygłodniałym, nienakarmionym, czwartkowym zeszytom (aż się prosi żeby napisać dzieciakom hahah xD).
A później ruszam na spacer ( a tak naprawdę polowanko ;> )





Się zresetować, się raz na zawsze zresetować, się porządnie zresetować...

Pezecie, Ty to mnie jednak musisz kochać. Zawsze wiesz z jakim kawałkiem i kiedy wyskoczyć.

http://www.youtube.com/watch?v=GEiRs0hmFBM&feature=relmfu

Łubudub ;)