you know what's beautiful? read the first word

Jak głupim trzeba być, żeby nie wierzyć w rzeczy, które zobaczylo się na własne oczy i poczuło na własnej skórze? Trzymam broń w rękach, potrafię się nią posłużyć, a jednak odrzucam zdobycz na bok. Głupia jestem, stoję tam wyposażona w to, co nigdy przed niczym mnie nie uchroniło, bo nie miało prawa uchronić. Ciało jest stworzone do kochania, jest miękkie, delikatne i rozpada się pod zbyt mocnym dotykiem. Moje ma pamięć, nigdy nie zapomina sposobu, intuicyjnie wyczuwa intencję (sic!). Me and my head, or me and my body? A jednak świadomość zawsze pcha się na pierwszy plan, tworzy fałszywe obrazy, kłamie mi w żywe oczy. I boję się, że będzie dobrze, bo przecież może być źle, ale dobrze? Nie wiem nic i jestem nikim, a jednak ciągle jestem.  Nie dbam o to. Niczego nie planuję.

pięknie, egzaltowanie, po mojemu, jest się czym chwalić