Otwieram okno, widzę las, tańczące cienie i ich twórcę- olbrzymi, złocisty księżyc. Pachnie deszczem, mokrymi listkami drzew. Wiem, że powinnam być po drugiej stronie, że muszę się stąd wydostać, muszę to odszukać. Ściska mnie w gardle, zupełnie jak wtedy, gdy zbiera się na płacz, a jakaś niewytłumaczalna tęsknota, pustka i brak, mówią mi, że zgubiłam coś bardzo ważnego.
http://www.youtube.com/watch?v=C3Fzql-3_zM
Nie jestem pewna czy to w porządku, ale chciałabym być czymś więcej niż wspomnieniem w codziennej przyszłości. Chciałabym móc uszczypnąć Cię w serce za każdym razem gdy o mnie pomyślisz.
30 MARCA 2015
13 LUTEGO 2015
15 STYCZNIA 2015
14 KWIETNIA 2014
6 GRUDNIA 2013
10 LISTOPADA 2013
6 LISTOPADA 2013
16 PAŹDZIERNIKA 2013
Wszystkie wpisy