Myślałam, że tu nikt mnie nie znajdzie, czekałam na to tak długo. Nic nie jest takie jak oczekujemy, że będzie. Ciągle się zastanawiam gdzie pójdę, byle dogonić zachód słońca. To wszystko jest jak taki czarny kot co przebiegł przez drogę, jak przejście pod drabiną, jak stłuczone lustro, skrzyżowane palce, buty na stole, wysypana sól, pożyczone igły i spinki, torebka na ziemi, czy po prostu jak pieprzony piątek trzynastego.
Kto z kim trzyma i kogo możesz mieć przy sobie? Prosty finał: jakie to uczucie,
gdy zawodzi człowiek? mów mi krótko, mistrzu.
Komentowanie zdjęcia zostało wyłączone
przez użytkownika kaszankaa.