STOP zabijaniu !!

STOP

"Czym jest futro? Miekim, ciepłym okryciem na chłodne dni? Zanim futro zawiśnie na wieszaku w sklepie, przedtem ktoś uszył je ze zdartych zwierzętom futer! Dla jednego futra przeciętnej wielkości zarzyna się np. 27 szopów, 40 soboli, 152 gronostaje, 11 rysi, 18 rudych lisów, 55 dzikich norek, 100 szynszyli, 100 wiewiórek... Jak zdobywa się taką ilość zwierząt? Część wyłapuje się z lasu - zastawia się sidła, zwierzęta w nie wpadają, a potem konają nawet kilka dni - futro zostaje nieuszkodzone. A czy nie można by tego było robić "łatwiej"? A pewnie! Są przecież "fabryki futer" - zwyczajne obozy koncentracyjne dla zwierząt. Dosłownie! Zwierzęta ściśnione są na nienaturalnie małym terenie, w szokująco małych klatkach, w których tylko jedzą wydalają i "hodują" na sobie futro. Przez całe swoje krótkie życie czekają na śmierć! Taka hodowla zwierząt na ich futra rozpoczęła się na większa skalę na początku XX wieku - wieku totalitaryzmów. Najwięcej hodowanych jest lisów i norek.

Połowa zabijanych na futra zwierząt to istoty żyjące na wolności. Do ich chwytania używa się głównie potrzasków. Jest to metoda tak okrutna, że jej stosowania zakazano już w ponad 60 krajach. Gdy zwierzę nadeptuje na zastawioną pułapkę, dwa żelazne kleszcze natychmiast zaciskają się na kończynie, raniąc je głęboko i powodując ogromny ból. Czasami zwierzę złapane w potrzask nie ginie od tego. Przeżywa wtedy okropne cierpienia i usiłuje się uwolnić. Udaje się to tylko wtedy, gdy w wyniku skręcania się wokół kleszczy, szarpania i gryzienia oderwie sobie uwieziona łapę. Do łapania zwierząt używa się też sieci. Są to nylonowe lub metalowe pętle z węzłami, które zaciskają się i duszą, jak tylko zwierzę włoży w nie głowę. Jeżeli pętla zaciśnie się poniżej szyi, agonia ofiary wydłuża się.Sieci wykorzystuje się do chwytania rysiów i żbików, czasem lisów i kojotów. Potrzaski i sieci nie wybierają swoich ofiar - bardzo często łapią się w nie psy, koty, owce czy ptaki. Te "niepożądane" zdobycze stanowią ponad połowę schwytanych w potrzaski zwierząt i są one traktowane jak śmieci i wyrzucane.

Zabijanie dla futer zwierząt, które są specjalnie w tym celu hodowane, nie jest w żadnym stopniu lepsze od zabijania ich we wnykach. Nie tylko śmierć ale też życie na fermach futrzarskich jest dla zwierząt niewyobrażalną torturą. Hodowcy, by ograniczyć swoje koszty tłoczą zwierzęta w maleńkich drucianych klatkach (typowymi wymiarami są 70x20 cm i 30x40 cm), co powoduje u tych zwierząt - które jako dzikie potrzebują dużych przestrzeni i ruchu - nieustanne cierpienie. Zwierzęta popadają nie tylko w częste choroby fizyczne, ale też psychiczne. Nagminne są anormalne zachowania jak obłąkańcze kręcenie sie po klatce, odgryzanie własnych ogonów czy kanibalizm, przez który tracone jest około 10% hodowli. Poprzez badania i doświadczenia udało się hodowcom utworzyć krzyżówki o odpowiednniej barwie. Na skutek manipulacji genetycznych hodowcy doprowadzili np. do powstania norek o białej, szarej, mahoniowej i niebieskawej maści. Proces ten nie zmienia tylko koloru futra, ale powoduje też u tych zmutowanych istot wiele dotkliwych schorzeń. Zwierzęta hodowane na futra karmione są mąką wymieszaną z mięsem, którym często są inne zwierzeta zabite już przy obdzieraniu z futra. Norki zabija się po siedmiu miesiącach hodowli poprzez złamanie karku, wstrzyknięcie trucizny lub uduszenie gazem, np. spalinami samochodowymi. Lisy zabija się jesienią prądem elektrycznym. By uzyskać odpowiednie futro z karakułów, czyli owiec żyjących w środkowej Azji, zabija się je zaraz po urodzeniu przez poderżnięcie gardła. Na futra hoduje się też szynszyle, szopy, tchórze i nutrie"


LUDZIE !! WEŹCIE SIĘ OGARNIJCIE !! NIE PODTRZYMUJCIE TAK OKRUTNEGO RYNKU !!
Sprzeciwmy się hodowaniu i zabijaniu zwierząt dla futer, a także promocji futer naturalnych w mediach.

Futro to zbędny produkt okupiony cierpieniem czujących stworzeń !!!