tup tup.

oglądałam nasze cudowne nagrania.

- tatatata tatatata ta. ta tata ta tata ta tata ta!

chcę cieszyć się i być z Wami póki tylko będę mogła.

co by było gdyby...? dziś jest to wyjątkowo trudne pytanie.

owszem. można zapomnieć o świecie, zamknąć oczy, odpłynąć.

czy warto jednak potęgować poprzez to rzeczywiste i realne rozczarowanie?

zatem - dlaczego? czy warto zadawać to pytanie?

czy warto się TYLKO domyślać i tak nie mając szans poznać prawdy?

prawdy... która niekoniecznie dla nas... nic nie znaczy?

można próbować się odczulić - na pewien czas.

co to jednak zmieni - co nam da ciągłe oszukiwanie się i unikanie prawdy?

to bezsensu.

czy coś w tym wszystkim jest? w Was? w ludziach?

wierzę, że tak. mimo wszystko... zawsze będę wierzyć.

" dlatego lubię mówić z Tobą "