~ Antoine de Saint Exupéry

Nie ma to jak przespać 12, a nie 6 godzin, w mięciutkim łóżku, a nie na karimacie,

pod cieplutką kołderką, a nie w śpiworze <3

Świetnie wspominam to 10 dni. Były wzloty i upadki, ale zawsze znalazła się osoba,

która pocieszy, wesprze, da kopa energii i dzięki niej po przejściu 37 km miało się siłę przebiec kawałek,

choć wyglądało to komicznie. Do tego jeszcze gorący prysznic, rozkładanie namiotu i gotowanie.

Najlepiej wspominam Sushi robione ostatniej nocy juz w Krakowie, uczenie się jeść pałeczkami ;D

Zbliżyliśmy się do siebie jeszcze bardziej, co mnie bardzo cieszy :)

Kocham pociąg z dziewczynami, udawanie, że spimy, żeby nikt do nas się nie dosiadł, a potem zaśnięcie ;D

Podobało mi się chodzenie z Iwoną po Warszawie, szukanie Mc Donald's, niezdecydowanie się co zjeść,

potem chodzenie po sklepach, a na sam koniec prawie, że bieg z poszukiwaniem naszego peronu ;D

Mnóstwo zajęć z ciekawymi ludzmi już na Watrze

Najlepiej chyba wspominam Flair z Ciastkiem ;D

Nie wychodziło mi to zbyt dobrze, ale niestety musiałam robić tyle razy, aż mi wyjdzie, grr ;D

Chcę już resztę zdjęć i wrócić w tamte miejsca, chociażby tylko Kraków.

Ach.. No i zapraszamy na Watrę juz za rok, dostaliśmy trasę, która na pewno będzie fajna,

bo już teraz mamy mnóstwo pomysłów! ;D