30.10.2016r.

Witajcie piękni ludzie!

Dwa dodatkowe dni wolnego zdecydowanie się przydadzą.

Nie mogę się napatrzeć na jesień, jest taka piękna! Jednocześnie w swym pięknie przypomina mi o przemijaniu,

stanowi pewnego rodzaju przełom wołający, abym się zatrzymała.

Coraz szybciej uciekają nam te dni, ciągle się do czegoś goni, przed czymś ucieka i za czymś tęskni.

A łaska jest na wyciągnięcie ręki.

Żyjesz, dopóki zachwycasz się swoim życiem.

Kiedy każdego dnia jesteś wdzięczny za to, że otworzyłeś oczy, że chodzisz, że kochasz i jesteś kochany.

Za wspaniałych ludzi, których masz wokół siebie. Nie skupiaj się na tych, którzy Cię ranią.

Skupiaj się na tych, którzy są blisko, którzy potrzebują Twojej miłości.

Za niesamowite widoki, miejsca, pyszne jedzenie i za wszystko, co jest w Tobie piękne.

Nie porównuj się, nie naśladuj, tylko znajdź autorytety, swoje własne.

Wtedy życie stanie się wspaniałą, pełną przygód wędrówką, a nie tylko mozolnym odrabianiem chwil, godzin, dni, lat.

Będziesz mógł widzieć, a nie patrzeć. Słyszeć, a nie nasłuchiwać. Kochać, a nie pragnąć.

Dobrego tygodnia!

Niesamowita łaska, jak słodki dźwięk,
to uratowało nieszczęśnicę taką jak ja.

Raz byłam zagubiona, ale teraz się odnalazłam.
Byłam ślepa, ale teraz widzę.

Istniejąca łaska, która nauczyła moje serce czuć.
I łaska, mój lek złagodziła.