Z moją Daenerys <3

Wróciłam do wpisu sprzed roku, który dodałam w dniu szesnastych urodzin.

"Mam nadzieję, że ten kolejny rok mojego życia będzie pełen cudownych wspomnień, pełen dobrych przeczytanych książek i wierszy, pełen wspaniałych ludzi."

Nie zawiodłam się, mało! Dostałam więcej niż śniłam, że dostanę. Niż na to zasługiwałam.

Dlaczego to piszę?

Ponieważ nauczyłam się żyć. Żyć prawdziwie. Być sobą, Kochać.

I był to pierwszy, cały rok mojego życia, którego każdy dzień był oddawany w ręce Ojca.

I wiem, że to jest przeznaczenie każdego z nas!

Jest przeznaczone dla nas piękne życie, prawdziwe. Nie dla pokazu, nie dla udowadniania na każdym kroku, że jesteśmy lepsi. Zostaliśmy stworzeni z Miłości, dla Miłości i powołani do życia w Miłości!

Jedyne czego każdy z nas naprawdę pragnie. Jedyne, czego potrzebuje. Jedyne, co każdy z nas ma na wyciągnięcie ręki a przed tym ucieka.

Ale Stworzyciel czeka. Właśnie na Ciebie.

Moje plany przerodziły się w marzenia, do których spełnienia dążę.

Moje marzenia powierzam temu, Który chcąc dla mnie szczęścia je spełnia.

Teraz jestem tu. Mam siedemnaście lat. I jestem szczęśliwa. 

Był to rok pełen cudownych wspomnień, pełen dobrych przeczytanych książek i wierszy, pełen wspaniałych ludzi.

Pełen Boga.

Mam nadzieję, że ten kolejny rok będzie pięknym dorastaniem w Miłości, z tymi, których dał mi Ojciec.

Kocham, czuję, niosę pokój, szanuję.
Me serce jest jak łódeczka,
Mój Tato nią wiosłuje.
Woda słucha Jego ciepłego głosu i ducha,
A On mi plecie warkocze, gdy ja sobie stopy moczę.
Zna moje imię, wymyślał mnie troskliwie (...)

https://www.youtube.com/watch?v=AvJTg0Wd4Hw