Dla Ciebie.

To dla Ciebie, znowu. Bo to dla Ciebie jest ten blog, bo to dla Ciebie (od niedawna nietylko, ale przedewszystkim dla Ciebie) codziennie rano mam ochotę iść do szkoły, i walczyć, po to, żeby żyć. Żyje się raz i do śmierci. To dla Ciebie się uśmiecham. To z Tobą łapią mnie paniczne ataki śmiechu. Pamiętam te czasy, kiedy byłaś moim wrogiem nr I. A teraz.? Teraz kiedy Cię widzę z inną dziwczyną jak ją przytulasz, mam ochotę jej włosy wyrwać, bo TO TY JESTEŚ MOJĄ PRZYJACIÓŁKĄ NA KTÓREJ MI TAK ZALEŻY I BEZ KTÓREJ TO CO MAM TERAZ NIGDY BYM NIE OŚIĄGNĘŁA, A JEDEN DZIEN BEZ CIEBIE TO JAK ROK BEZ MOJEJ SIOSTRY. CHCĘ, ŻEBYŚ TYLKO WIEDZIAŁA ILE DLA MNIE ZNACZYSZ TO WSZYSTKO. MAM NADZIEJE, ŻE NIC I NIKT NAS NIE ROZDZIELI. NIGDY <33333