Kiedyś wierzyłam, że ten kubek posiada supermoc.

Może i coś w tym było, od kiedy go dostałam było dobrze, bardzo bardzo dobrze. A później kubek się rozbił. I rozbiło się moje szczęście na tysiące kawałeczków.

Po prawie tygodniowym przymusowym zupełnie nieplanowanym "areszcie" wróciłam do żywych... Zdążyłam odwiedzić Erkę, za którą się strasznie stęskniłam, spotkać się z B. i się pochorowałam:/ Więc kolejne dni spędzam w domu. Skoro już nadeszła moja ulubiona pora roku to zasmarkana dorwałam się do swojej szafki, w której trzymam wszystko to, co mi się nie mieści w stajni. A że sprzątałam w niej gruntownie może ze 2 lata temu, to miałam co robić. Musiałam się niestety pożegnać z kilkoma rzeczami, ale nie nadawały się już do użytku:/ Znalazłam też kilka rzeczy, o których na śmierć zapomniałam i pójdą na sprzedaż;) Poza tym jakiś czas temu pozwoziłam sprzęt do domu w celu gruntownego wyczyszczenia i zaimpregnowania na zimę, a przede wszystkim porządnego wywietrzenia... I tak leży prawie od miesiąca na strychu, bo mi się baaardzo nie chce za to zabrać:/ Jeszcze muszę się wybrać do kaletnika, żeby uratował dwa ostatnie kantary jakie mam dla brzdąca, bo ponownie pourywała sprzączki. Z tym koniem nie można się nudzić:/

Skoro już sobie choruję a pogoda jest niesprzyjająca do wykurowania się na dworze, jak to zazwyczaj robiłam, to przesiaduję na pc losując kolejne adresy i pisząc listy. Dzięki nim bardziej przejmuję się tym, czy zastosowałam odpowiednie słownictwo dla danej osoby niż tym cholernym przygnębieniem, które rozpanoszyło się ostatnimi dniami po moim domu. Ale stwierdziłam, że nie poddam się tak, jak to miało miejsce dwa lata temu. Nie zapadnę się w sobie, tylko zacznę szukać rozwiązań, tak jak powiedział mi lekarz. Mam często mi powtarza, że od zawsze słuchałam się raz na ruski rok. I chyba właśnie teraz "ruski rok" nadszedł i się posłucham, niech stracę:P